Maandag 23-11-2015 Évora en pre historische bouwse

Stralende morgen met strak blauwe hemel, om 09:00 uur in de auto richting Évora, op een 45 km van hier.
Ook hier een hele verzameling van oude gebouwen en een heel rijke geschiedenis, compleet met Romeinse en Moorse bezetting, allemaal hebben ze een stempel van hun tijd achtergelaten. Ook hier staan overblijfselen van een Tempel van Diane, net als in Mérida.
De stad is eveneens onder UNESCO bescherming gekomen en wordt natuurlijk in stand gehouden. In de smalle straatjes vindt je de kleine winkeltjes met allerlei spullen en assortiment, het is alsof de tijd hier stil staat. Kruidvat en soortgelijke ketens vindt je hier niet. Bij de kleinste banket bakkers winkel die we ooit hebben gezien (je kon er je kont niet keren) complet met koffie bar, WC in de winkel (met smalle deur!), lagen de lekkerste Portugese gebakjes zonder calorietjes (hadden we nog even naar gevraagd) uitgestald. De keuze was reuze en voor een euro per gebakje, konden we er niet echt veel laten staan. Vraag je je af wat de bakker dan als uurloon rekent, als de pasteis zo afgerekend moeten worden, maar men is er kennelijk zo aan gewend.
We moeten er nog eens terug naar Évora, omdat we nog niet alles hebben kunnen bekijken en de boel over het algemeen om 13:00 sluit en om 15:00 weer open gaat.
Verder gaat het dus, op weg naar een route, welke langs de grootste verzameling van hunebedden, steen cirkels en menhirs voert, bij elkaar de grootste van heel het Iberisch Schiereiland en dat wil wel wat zeggen.
Afgelegen en via een onverharde weg ver in de kurk eik bossen, liggen deze dingen op heuvels, terwijl er in de omgeving geen grote stenen te zien dan wel te vinden zijn….er zitten wel rotsformaties dicht aan het oppervlak van de velden, maar losse keien zijn niet te ontdekken. Als je dan leest, dat het grootste deel van de ontdekkingen pas in 1960 zijn gedaan, heeft men dan voor die tijd geen gelegenheid of interesse gehad?
Zal wel met de noodzaak van werken met zich mee hebben gebracht en dat doet men in de Alentejo echt wel, zeker omdat het in een landbouw gebied zo moet.
De Dolmen van Zambujeiro is een hunebed graf, de toegang passage is 14 m lang en de staande stenen zijn 6 m hoog, wonderlijk dat de mensen het zo rechtop hebben kunnen zetten.
Grappig is, dat men heeft ontdekt, dat de eenzame 2.50 m hoge Menhir van Almendres, in een lijn staat met de hoofd steen van de zonnecirkel de Cromlech van Almedres en dat die lijn alleen maar te zien was, op de 21e Juni, de langste dag van het jaar.
De druiden of de leiders van die mensen, konden dat verband leggen in 4000 tot 2000 jaar vC…geeft te denken en dat op een onderlinge hemelsbrede afstand van ruim een kilometer.
De Cromlech van Almedres heeft 95 eclipsvormige stenen en was vermoedelijk een zonnetempel.
Allemaal heel indrukwekkend en als je dan de enorme en verlaten kurkeik velden ziet, is het geen wonder, dat deze dingen zo lang verborgen konden blijven.
Het landschap heeft ontzettend veel kurk eik boomgaarden, Portugal heeft 7000 km2, en lang niet alles is aangeplant.
De kurk wordt van de stam afgehaald en dat gaat alleen maar tot de eerste vertakking van de stam. Het duurt 10 jaar, eer er opnieuw van de boom het schors er af gehaald kan worden, dus moet de kurk boer wel heel veel terrein met kurk eiken hebben staan, wil hij elk jaar oogsten.
Er worden een 30 miljoen kurken per dag hier in Portugal geproduceerd, dus als we een flesje opentrekken en de kurk zegt ka-plof, dan is dat er een van. De uitvinder van het gebruik van de kurk was ene Dom Pérignon, een wijn makende monnik in de 17e eeuw, die de kurk als smaak en geurloos afsluitmateriaal voor wijnflessen ontdekte, daarna is hij waarschijnlijk overgestapt op champagne.
Nu hebben die kurk eiken weer eikels als vrucht, deze vallen op de grond, hetgeen weer als veevoer dient, vandaar de koeien, schapen en de zwarte varkens, welke een speciale smaak aan het vlees krijgen…ook dat moeten we nog “nader onderzoeken” ha ha ha.