Donderdag 3-12-2015 Vila Viçosa

De wekker gezet en om een uur of half negen onderweg naar deze oude stad. Op een afstand van 110 km en met de kleinere wegen (wennen er bijna aan) met twee uur later bij de ingang van het paleis. De rondleiding begon om 11 uur en wij waren het enige bezoek van dat uur. Dus een prive rondleiding en nu moesten wij nog even bepalen in welke taal, met keuze uit (gebrekkig) Engels, natuurlijk Portugees (niet onze sterkste kant ha ha ha ) of (heel verrassend) Frans…..nou dat laatste maar gekozen en dat werkte wonderwel.
De gids deed het goed en verstond zijn vak en had ook veel kennis van kunst geschiedenis. We mochten zelfs even bij de porselein afdeling binnen kijken, terwijl dit nooit gedaan wordt (althans niet voor niets) met groepen. Maar wat een pracht en praal in die tijd van 1850 tot 1900, zoals de Koning van Portugal en zijn entourage toen leefden, een beetje zoals het Paleis Het Loo in Apeldoorn.
De man had een 18 km muur om een prive jacht gebied, gelegen achter het paleis, laten bouwen, zodat hij er elk moment van de dag zijn hobby kon beleven. Die koning was meer met kunst en tekenen bezig dan met regeren. De familie Barganza had een lange geschiedenis sinds het jaar 1100 en had de poen en dus de macht. Ze regeerden Portugal (en de kolonies!!) voor een 270 jaar. Helaas mochten we binnen het paleis, geen foto’s of video’s maken, maar die hebben we in ons geheugen staan, buiten mocht dat wel en dus hebben we er een paar bijgevoegd.
Maar het is begrijpelijk, dat er met zo veel luxe en pracht, de adel zich boven het volk verheven voelde, het gewone volk uiteindelijk uit sociale onvrede de republiek uitriep in 1908 en het konings huis in ballingschap stuurde. In 1932 stierf de laatste koning Manuel II en met hem, ook het Portugese koningshuis. Ook niet verwonderlijk, dat omstreeks die tijd, in veel landen van Europa hetzelfde gebeurde en dat de “sociale” beweging om het verschil tussen rijk en arm te reduceren op gang kwam.
Over het algemeen vindt je hier ontzettend veel oudheden en brokken geschiedenis met indrukwekkende oude gebouwen, alle nog in zeer goed bewaarde staat en dat zelfs in het kleinste dorp. Je komt er steeds meer achter, dat je eigenlijk meer tijd nodig hebt om het te kunnen bekijken.
Op de terugweg naar Odivelas, langs de stad Estramoz gereden, waar wit, roze en groen marmer uit de groeves, heden nog steeds in productie (500,000 ton/jaar), gewonnen wordt. Sterker nog, Portugal is een grotere producent van marmer dan Italie, dat wil wel wat zeggen. Als je dan ook de gevel van het Paço Ducal bekijkt, alles in blauw en wit marmer, zelfs de meest kleine dorpsfontein heeft marmer elementen.