Donderdag 29 September 2016 Was niet voor de poes.

Donderdag 29 September 2016 Was niet voor de poes.

Het nadeel van het vroeg naar bed gaan, is dat je ook weer heel vroeg wakker bent en hoewel de zon pas om 07:40 (officieel) op moet zijn, is het al een beetje schemerachtig en ben je klaar met slapen. Nu wil het geval dat er in Villefranche de Rouerque een week markt is, die in de oude stad kern opgesteld wordt en dus, mede omdat het weer vandaag bijzonder goed zal zijn, besloten wij er heen te gaan, de vliegende kraai vangt altijd wat, zullen we maar zeggen.
Het is leuk te zien, dat op het plein voor de grote kerk, waar vroeger van feesten tot terechtstellingen plaats vonden , zich nu de wekelijkse markt ontvouwt. Mensen komen vanuit de hele omtrek om daar hun inkopen te doen en hun sociale banden aan te halen. Men blijft dan ook midden op de paden tussen de kramen staan en beginnen een levendig gesprek, zonder zich wat aan te trekken van de mensen die willen passeren…..grappig, dat het hier zonder enige wanklank kan gebeuren.
Natuurlijk is de keuze ook weer reuze, levende forellen, die ter plekke even worden schoongemaakt, diverse kazen uit eigen kaas makerij worden aan de man gebracht, de traiteurs met hun geurige paella, gegrilde kippen en worst, te midden van kramen met kruiden, groenten en fruit, dat alles met de geur van vers brood, maakt wel, dat je gaat denken aan je smaak papillen. Volgens ons wordt dat met opzet zo gedaan!
Kleding in allerlei trends, van heel ordi tot heel bloemetjes achtige schorten, werkelijk de winkels van sinkels……heel levendig allemaal.
Even snel een Bureau de Tourisme ingedoken om wat folders en info te vergaren over wat er in het na seizoen hier in Aveyron (nog) te doen en te zien is, want het meeste zal dicht zijn, of beperkt te bezoeken zijn.
Heel nuttig zijn de overzicht kaarten met daarop toeristische en voor ons interessante dingen vermeld, zo kunnen we een keuze maken van wat wel en wat niet van onze gading zou kunnen zijn.
Bij terugkomst op kamp Centraal Oost, werden we opgewacht door een zwarte praat poes, die met een Frans miauw accent, bedelde om lief (=voeding) gevonden te worden….dat was dan ook niet tegen dovemans (vrouw) oren . Maar gek zoals we zijn, in de ritsel kist bevinden zich twee blikken met eerste klas kattenvoer, voor noodgevallen, zoals dit zich nu voor doet.
Om een lang verhaal kort te maken, er is natuurlijk weer een vriendschap gesloten tussen deze jonge kater en Trudy, we geven het nog een dag, maar dan zijn ze schier onafscheidelijk…..