Maandag 21 November 2016 laatste Etappe van onze T

Maandag 21 November 2016 laatste Etappe van onze Tour de France.

Het is altijd zo, dat alles eindig is en dat geldt ook voor deze Tour. We hebben de laatste etappe nog te gaan en dat is in feite een vervelende etappe, er is zo over de route niet veel te vertellen, behalve dat er een 507 kilometer tussen hier en de finish ligt.
Dus wederom de wekker vroeg gezet en in tegenstelling tot het weer van gisteren, was het in de atmosfeer een heel stuk rustiger. Om 08:30 van de camping weg kunnen rijden en onderweg naar de snelweg. De tol poort ligt niet ver van de camping en met een druilerige hemel was het toch wel wat makkelijker op zo een soort weg te rijden, dan op een departementale weg. Bovendien zijn er nu weer camions, hoewel wij er in de ochtend vrij weinig zagen, het zal wel aan de regio liggen, er is niet veel vrachtverkeer hier.
Ja, met dat druil weer, is het ook niet echt leuk even buiten een bakkie te doen en beperken we ons maar tot het stoppen en de koffie in de auto te drinken….bovendien is de temperatuur erg laag, zoals wij dat voelen…zijn het niet meer gewend, denken we.
In ieder geval klaarde het bij Amiens wel op en brak hier en daar even de zon door het wolkendek. Het rijden is dan toch wel wat gemakkelijker en heb je ook meer (over)zicht, de camions nemen we maar op de koop toe.
Uiteindelijk waren we rond een uur of vier op de Keizersdam en konden we de meest noodzakelijke dingen nog met goed daglicht uit en van de caravan halen. Eigenlijk viel het (achteraf) wel mee.
Morgen de boel verder uitruimen en zo lang het nog goed weer is, de buitenkant wassen.
En wat is het ook nu weer, dat ons op deze reis heeft doen verbazen en ons erg bij zullen blijven:
Het leukste: de spontane ontmoetingen met Franse mensen.
Het aangenaamste: de gastvrijheid van de mensen, die we hebben ontmoet.
Het verrassendste: de uitnodiging in ons oude huis in Nieul-sur-Mer.

Het mooiste: het landschap in Auvergne tijdens een spontane picknick.
Het imponerendste: de Alpen en de Mont Blanc.
Het grappigste: het applaus van publiek voor de caravan pirouette.
Het onverwachtste: het Nederlands 17 eeuws document in Phare des Baleines.
Het ontroerendste: het zwervertje dat meteen in Trudy’s armen in slaap viel.
Het relaxste: fietsen door de Marais Salant op île de Ré.
Het decadentste: oesters en witte wijn op ons (k)oester strandje.
Het enerverendste: zeil tocht met oude vrienden.
Het ontbrekendste: onze reisgenote van de vorige trip, Muppet.
Het minst leuke: even denken………………………….NIETS!