Zondag 12 nov. 2017.

Rijden in de Regen.

Half acht reveille en geen even nasoezen, daar is nu geen tijd voor. Hup, aan de touwen en na het ontbijte pleitte……om half tien reden we de heuvel af, op weg naar de volgende halte op 225 kilometer, maar in de regen lang genoeg, vinden wij..
Het weer was echt weerloos en een miezerige druilregen kleurt de hemel grijs en dat in ene tint!
Ten noorden van de stad Montauban verandert het landschap van land en tuinbouw gebied in een beboste heuvel landschap.
De bossen staan hier in een geel oranje gloed, jammer dat de zon zelfs niet hier en ook niet daar er maar een beetje op los schijnt. Alles blijft nog in het grijze, het regent en er is er niet veel kans voor de zon om deze impasse te doorbreken.
Maar goed, de tolweg is riant te rijden en de hellingen zijn goed te doen (als ook de afdalingen) en we kunnen nu ook vrij gebruik maken van de rijstrook die bedoeld is voor langzamer (vracht) verkeer.
Het gaat vrij vlot en om een uur of half een reden we de camping op. Even een ojee moment toen we in het dorp Saint Germain-les- Belles wat nauwere straatjes door moesten. Dat gaf ons even een Argelès -Gazost gevoel, het venijn zit hem altijd in de staart. Met een halve meter aan weerszijde en een co-piloot die meekijkt en denkt, gaat het allemaal wel goed.
Plek bij een meer of eigenlijk een water reservoir voor het dorp, beboste heuvels met akkers en weilanden waarop Limousin koeien met hun kalveren grazen. We staan op een verharde plaats, dus de kluiten klei met gras, blijven keurig buiten. Geen prut in onze hut!
Op de vorige camping de laatste paar dagen wat problemen met de Wifi ontvangst gehad en konden we ons ei niet echt kwijt, dat is op deze camping een stuk beter en moeten we de achterstand een beetje inhalen.