Zondag 02 sept. 2018 Jour du Camping.
Door: SnowBirds
Blijf op de hoogte en volg Cor en Trudy
02 September 2018 | Frankrijk, Cancale
Jour du Camping.
Vandaag even helemaal niets, ook niet naar de zondagsmarkt van Cancale, waar je over de toeristen hoofden kunt lopen.
De diverse kleine klusjes zijn er te doen en worden vandaag dan ook beet gepakt.
Als je dan op de plek verblijft en een beetje om je heen kijkt, is het vermakelijk, hoe de aankomende kampeerder, al dan niet met camper dan wel met caravan een plaats komt uitzoeken.
Op deze camping doet men niet aan het reserveren van plaatsen en dergelijke, je pakt gewoon dat wat vrij is.
Nu moet je je voorstellen, dat de camping als het ware een driehoek is, waarvan een van de punten aan zee ligt en dus het aantal zee zicht plaatsen beperkt is. Dat heeft zijn weerslag op de nieuwkomers!
Net als wij, met kaartje in de hand, van welke plaats nog vrij is, lopen de mensen over het terrein en zoeken dan een plaats uit, als men daar onderling het over eens kan worden.
Meestal is de man de “wat maakt die ene nacht nu uit waar je staat” type, edoch de vrouw kijkt naar de zon en het zicht op zee….als er dan ook nog eens twee plaatsen vrij zijn, dan moet er een keuze gemaakt worden en dat valt niet mee.
Nadat de gezamenlijke beslissing is genomen, zie je de mensen bijna in looppas weer naar boven gaan om bij de receptie de zaak te bevestigen…….want stel je voor.
Ondertussen, is er natuurlijk een camperaar, net aangekomen en zich bij de receptie heeft gemeld, ook het terrein op gelopen, maar heeft een geel bordje in de hand, ter markering dat de plek door een campingcar bezet is of althans gaat worden….de bui hangt dus al in de lucht.
Daar de camperaar zijn plaats al heeft geclaimt, haalt hij zijn voertuig op en plant die natuurlijk op de uitgekozen plaats en begint het gedonder, als de caravanist met zijn toko aan komt zeilen.
Volgens ons, doet men bij de receptie dat met opzet, de ene wel een markeer bordje, de ander dan niet, blijf je wel lachen…..
Daar tussen door zit er ook nog een storingsfactor, namelijk, mensen die al op de camping staan, maar geen zee zicht hebben, willen intern verhuizen en kaarten dit bij die receptie wel aan, zodat als een kamp wordt opgebroken, er altijd, als een stel aasgieren, mensen in de buurt van zo een plek rondlopen………een vermakelijk schouwspel zo vinden wij.
De plaatsen krijgen hier geen tijd om af te koelen.
Later op de middag, gezeten aan de rand van het terras, kregen we een foto bonus moment van een uitgaande boot onder volle zeilen.
Vandaag even helemaal niets, ook niet naar de zondagsmarkt van Cancale, waar je over de toeristen hoofden kunt lopen.
De diverse kleine klusjes zijn er te doen en worden vandaag dan ook beet gepakt.
Als je dan op de plek verblijft en een beetje om je heen kijkt, is het vermakelijk, hoe de aankomende kampeerder, al dan niet met camper dan wel met caravan een plaats komt uitzoeken.
Op deze camping doet men niet aan het reserveren van plaatsen en dergelijke, je pakt gewoon dat wat vrij is.
Nu moet je je voorstellen, dat de camping als het ware een driehoek is, waarvan een van de punten aan zee ligt en dus het aantal zee zicht plaatsen beperkt is. Dat heeft zijn weerslag op de nieuwkomers!
Net als wij, met kaartje in de hand, van welke plaats nog vrij is, lopen de mensen over het terrein en zoeken dan een plaats uit, als men daar onderling het over eens kan worden.
Meestal is de man de “wat maakt die ene nacht nu uit waar je staat” type, edoch de vrouw kijkt naar de zon en het zicht op zee….als er dan ook nog eens twee plaatsen vrij zijn, dan moet er een keuze gemaakt worden en dat valt niet mee.
Nadat de gezamenlijke beslissing is genomen, zie je de mensen bijna in looppas weer naar boven gaan om bij de receptie de zaak te bevestigen…….want stel je voor.
Ondertussen, is er natuurlijk een camperaar, net aangekomen en zich bij de receptie heeft gemeld, ook het terrein op gelopen, maar heeft een geel bordje in de hand, ter markering dat de plek door een campingcar bezet is of althans gaat worden….de bui hangt dus al in de lucht.
Daar de camperaar zijn plaats al heeft geclaimt, haalt hij zijn voertuig op en plant die natuurlijk op de uitgekozen plaats en begint het gedonder, als de caravanist met zijn toko aan komt zeilen.
Volgens ons, doet men bij de receptie dat met opzet, de ene wel een markeer bordje, de ander dan niet, blijf je wel lachen…..
Daar tussen door zit er ook nog een storingsfactor, namelijk, mensen die al op de camping staan, maar geen zee zicht hebben, willen intern verhuizen en kaarten dit bij die receptie wel aan, zodat als een kamp wordt opgebroken, er altijd, als een stel aasgieren, mensen in de buurt van zo een plek rondlopen………een vermakelijk schouwspel zo vinden wij.
De plaatsen krijgen hier geen tijd om af te koelen.
Later op de middag, gezeten aan de rand van het terras, kregen we een foto bonus moment van een uitgaande boot onder volle zeilen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
