Zaterdag 15 sept, 2018 St. Renan en langs een ande

Zaterdag 15 sept, 2018 St. Renan en langs een andere kust.

We waren vroeg op en daar hadden we een reden voor. Niet alleen vanwege de zonsopgang, die komt hier zo om 07:30 een beetje boven de horizon.

We hebben het wel even vastgelegd, omdat er een zweem van lichte mist over het land speelde, hetgeen op een verandering van temperatuur kan duiden.

Elke dag markt in Frankrijk, althans hier in Bretagne, men had ons verteld, dat de markt van St. Renan wel erg “sympa” is en dat het nog eens een grote markt betreft.

Moet je weten dat Cor in Nederland daar niet erg gauw naar een markt zal gaan, maar voor de Franse markt “maakt hij wel een uitzondering”

De weg er naar toe, weer erg leuk om een ander landschap dan “onze” kant van de kust te zien en het heet hier “Le Pays des Abers” want het is hier een en al inhammen en mondingen van wat nu beken zijn, maar ooit heuse rivieren zijn geweest. Het Keltische woord “Aber” betekent “inham”

Overal vindt je de ontmoeting tussen het zoete en zoute water, meestal wint het zeewater en speelt het getijde weer zijn grote rol.

In de stad St. Renan was de markt gauw gevonden, ook deze markt zou in principe om 13:00 afgelopen zijn, maar dat zou je aan de grote hoeveelheden bereid voedsel niet denken.

De levende krabben, kreeften, oesters en mossels gaan zo direct van de hand, dus de poppenkast in de supermarkt van het niet mogen verkopen van levende krabben en dergelijke zal wel een heel plaatselijk iets zijn, op de markt is het “doe het thuis zelf kook werk”

Dan zie je een compleet geroosterd varken, zo van het spit, dat zelf nog moet beginnen zich te verkopen.

Grappig op de heen gang langs deze stal was er nog geen grammetje afgesneden, op de weg terug, was de helft, aan de binnenkant, al verdwenen, de vraag naar de “porc roti” was kennelijk wel groot.

Vreemd genoeg waren er niet echt veel oude gebouwen in het centrum, je zou verwachten dat het er wel middeleeuws uit zou zien, maar nee. We hebben of er niet goed naar gezocht, of er stonden er nog maar een tweetal overeind.
Nog even 6 worstjes voor € 10,00 (zoek maar uit welke soort en smaak U wilt) ingeladen en waren we weer klaar om een andere weg terug te gaan rijden.

Langs de kust terug, dat is het idee en hier en daar even het stuur maar om, want de weggetjes naar de kust toe, lopen bijna alle uit op een parkeer plaats met toegang tot het strand. Maar wat een mooie uitzichten en leuke natuurlijke haventjes. Zo midden tussen de rotspartijen door, is de toegang tot de ligplaats van de bootjes met diverse (zelfgemaakte) betonning aangegeven.

Aan de kust bij St. Samson, staat een oud kapelletje, zomaar aan de rand van het klif en uit de beschrijving op het tableau, blijkt, dat het bouwsel uit het jaar 500, gesticht door ene Samson, een Engels / Ierse monnik, die hier het evangelie kwam verspreiden.

Naast deze kapel een kleine beek, met helder water, waaraan de helende krachten al sinds 1100 zijn toegekend, met ook daar weer een gedenksteen/ altaartje, compleet met bloemen en kaarslichtje.

Niets is verramponeert of beklad met verf of iets dergelijks, alles blijft in een zo origineel mogelijke staat onderhouden.
Men laat hier het oude bij het oude en heeft respect voor het lokale erfgoed.

Verder op langs de kust, ligt Portsall, alweer aan een baai met de nodige watersport activiteiten.
Hier ligt een van de ankers van de mammoet tanker Amoco Cadiz, die in 1978 hier 4 km vandaan op de rotsen lek sloeg en een ongekende milieuramp veroorzaakte. Er was 220,000 ton ruwe olie in het water en op de kust vanaf Argenton tot aan St. Pabu, terecht gekomen……..lokaal spreekt men hier nog over.

Omdat het weer in de loop van de dag zo ver opknapt en de zon zich goed laat zien, moet de zonsondergang van vandaag wel weer een mooie worden.

Beetje aan de vroege kant gegeten en met heet water thermos, oplos koffie EN borreltje 43 in een leeg plastic water flesje, op naar ons duinpannetje met eerste klas uitzicht.

En zo liggen we als twee zwervers wachtend, om de beurt een nippie uit de plastic fles borrel 43 nemend, in combinatie met de warme koffie, op het begin van de zonsondergang.