Donderdag 18 okt. 2018 Toch naar Quimper..

Donderdag 18 okt. 2018 Toch naar Quimper..

Het valt allemaal wel weer op zijn plaats, de ochtend brengt nog wel wat wolken, maar de beloftes zijn, dat er in de loop van de dag, de opklaringen zich weer zullen manifesteren.

Met die gedachte besloten we dus maar om naar Quimper, ooit de hoofdstad van Bretagne, te gaan.

Dat ligt op een 50 kilometer hier vandaan en is dus qua rijden goed te overzien.

In de stad zijn er voldoende parkeer terreinen, zodat het centrum echt voor de wandelaars is, de parkeer prijzen zijn zo in het licht van een € 0.50 per 2½ uur parkeertijd, werkelijk een enorm verschil met wat wij in Nederland gewend zijn!

In het centrum een soort van (elektrische) omnibus, werkend als een hop-on hop-off en dit allemaal gratis te benutten. Het geeft enorm veel rust in de (binnen) stad en kun je overal normaal lopen, zonder dat je opzij moet stappen voor de passerende auto of zelfs fiets!

Midden in de stad Quimper, staat de kathedraal van St. Corentin. Ooit het centrum van het religieuze leven in Bretagne, hier hadden de bisschoppen van Bretagne hun zetel en werd de boel vanuit hier (natuurlijk alles in naam van Rome) bestuurd.

Een werkelijk imposant gebouw, waarvan het eerste deel in 1239 werd gebouwd volgens een nieuw ontwerp; de gewelfribben werden door luchtbogen ondersteund.

Door de eeuwen heen werd het steeds meer uitgebreid en in 1864 werden de spitsen eindelijk toegevoegd

Moet je je voorstellen, in die tijd geen torenkraan, steigers en takels was wat men gebruikte om die spitsen in een pont crois stijl te metselen. Omdat de elementen als een kruiselingse brug op elkaar werden geplaatst, ontstaat er een bijna “luchtige” toren, zo typerend voor de Bretonse kerken

Het zijn eigenlijk allemaal kleinere bewerkte stukken, die als een soort Lego bouwwerk opeen gestapeld zijn.

We staan verbaasd over de hoeveelheid kleine beeldhouwwerkjes, die aan de gevel en op hoeken van muren en steunberen uitsteken.
Deze figuren stellen dan weer een dier, mens of zelfs een duivelachtig schepsel voor, waarschijnlijk boezemden deze beelden een angstig ontzag in, voor wat je te wachten staat als je niet……eigenlijk een soort van terreur van het geloof.

Binnen in de kerk, viel het ons op, dat de aankleding, versieringen van muren en plafonds, een beetje sober aandeed. Dat zou je in een kathedraal als veel uitbundiger verwachten.
Ook hier weer een hele trits biechtstoelen, maar daar is het ook “de grote stad” voor…….de biechtvaders moesten wel dag werk hebben gehad.

De barokke kansel van geschilderd en verguld hout, werd door een bewoner uit Quimper in 1678 gebouwd. De vergulde panelen tonen scènes uit het leven van St- Corentin.

Verders lagen er de verschillende bisschoppen in de kerk begraven, hun tombes waren in de nissen van het schip en de zijbeuken geplaatst en afgedekt met een zerk, waarop de beeltenis van de desbetreffende. Dus die ligt er dan ook echt gebeiteld bij!

Eerlijk gezegd, vonden wij de buitenkant van de kerk mooier dan de binnenkant.

Ook in de directe omgeving zie je de oude gebouwen uit 1800 – 1900: Musée des Beaux Arts, het museum voor schone kunsten uit 1827, een warenhuis uit 1897 en het museum van Bretagne.

Maar het leukste zijn de oude vakwerk huisjes met hun overhangende gevels (dat was vanwege de belasting die over het oppervlak van de beneden verdieping betaald moest worden)
Die truc met de overhangende gevels vindt je wel meer in Europa.

Maar als je dan een beetje omhoog en langs de gevels kijkt, vindt je soms wel erg leuke dingen, die de bouwers ooit als versiering of aanduiding hebben bedacht.

En als je in het hartje van Bretagne bent, moet er natuurlijk een crêpe gegeten en een glas cidre gedronken worden.
Nou ook daarin voorziet de plaatselijke horeca ruimschoots en was het niet moeilijk een crêperie te vinden, nu alleen nog maar uitzoeken, wat voor soort crêpe je eten wilt….