Zondag 01-11-2015 Week 2 en hier is het Toussaints

Vandaag hebben de Franse mensen die werken, geen extra vrije dag met Allerheiligen, omdat die nu juist op een Zondag valt. Met het feit dat het een stralende dag is, gaan er dan ook velen op uit en is het een beetje drukker dan anders. Men heeft hier de traditie om pot plant chrysanten (een pot chrysanten kost hier een slordige 25 Euries) te kopen en die bij het graf van familie leden te zetten…eigenlijk heel mooie gedachte.
Maar ook de Vacance de Toussaints loopt voor de schooljeugd ten einde en die moet Maandag weer in het gareel. Veel parken en bezienswaardigheden sluiten dan ook hun deuren, om op 15 december weer open te gaan, het is winter tijd en dus skiën etc. Overal worden de ski liften in orde gebracht en de laatste hand aan bouwwerken voor de accommodaties gelegd.
Ontbijt buiten in de zon, met zicht op koeien en bergen, wat wil je nog meer.
Met het mooie weer en een gunstig matige wind uit de oost, komen de para penters (gliders) vanaf een achter ons liggende Col naar beneden, landend in het weiland voor ons. Hoe dat in zijn werk gaat met opstijgen is ons nu duidelijk, we zijn de Col de Couraduque (1367 m1 hoog) op gegaan en daar op de top, de mannen en vrouwen met scherm er af zien gaan, alles even op de video gezet om te laten zien hoe eenvoudig het is (zo lijkt het) Was toch een man bij die niet sprong, omdat de wind te sterk varieerde zei hij….dus moet je je verstand wel er bij houden. Dit soort van sport laat geen marge voor fouten.
Gezeten (lagen in het gras) op de top, hadden we een mooi uitzicht op de Val d’Azun en de bergketens om ons heen. De gieren en buizerds zweefden boven ons en met de verrekijker zie je pas hoe ze dat zo op de wind doen. Spanwijdt van een gier kan een 3 meter zijn, ook een soort van para penter dus.
Als je dan nog een dametje van 86 jaar, die met haar Peugeotje vanuit Pau (1.5 uur rijden heen en 1.5 uur rijden terug) op de top tegen komt en spontaan een conversatie met Trudy begint, en je ziet haar met de wandelstokken en rugzak de paden aflopen, dan weet je dat het gebergte met zijn schone lucht en zonder stress toestanden je jong houdt en daar kunnen wij nog wat van leren.