Donderdag 08 September 2016 Etappe de Mont Blanc

Donderdag 08 September 2016 Etappe de Mont Blanc (met verrassing…)

Het begon zo:
Vandaag staat de Mont Blanc (nou ja het gebied daar om heen ) op het programma. Bij het volgen van de Metéo France, gaven de voorspellingen aan, dat het vandaag de beste dag zou zijn.
Want de volgende dagen zou het weer wel eens minder goed kunnen zijn, qua helderheid en dergelijke.
Met slechts 38 km hiervandaan, is het allemaal te overzien en waren we al vroeg op weg naar Chamonix-Mont Blanc, een stadje, dat werkelijk de alpinisten sport en sneeuw activiteiten ademt.
Parkeren nabij het kabelbaan station was gemakkelijk genoeg en was het er nog niet zo druk, normaler wijze worden de mensen in tijdslots met de kabelbaan naar boven gehaald, dit keer echter, direct na het kopen van de tickets, gewoon aansluiten in de rij en zigzag, naar de boarding gate mee hobbelen.
Met een 68 mensen in de gondel (even prakken, want de rugzak is ook ruimte innemend) deur dicht en van Chamonix op 1034 m hoogte naar het eerste station van Plan de Aiguille du Midi op 2317 m hoogte en dat in 10 minuten tijd. Dat voel je wel aan je oren en eigenlijk heb je daar geen tijd voor om aan te denken, omdat het uitzicht overweldigend mooi is!!
Op het eerste station gekomen, kun je of even blijven rondlopen, er is een terras met restaurant en uitzicht (dahh) of direct door voor de ijskast, van af hier weer omhoog met een tweede kabelbaan, naar het station van de Aiguille du Midi, op een hoogte van 3777 m, weer een rit van 10 minuten met nog meer uitzicht, waarin de zeer witte wereld zich aan je openbaart.
De lucht is puur en in het begin is die menthol achtig scherp voor je longen. Ook merk je dat er minder zuurstof in de lucht zit en de ademhaling een beetje anders geregeld moet worden. En dan te bedenken, dat de top van de Mont Blanc nog eens een bijna 1100 m hoger ligt met zijn 4810 m.
Rondom de Aiguille du Midi heeft men in de loop der tijd een heel systeem van omlopen, platforms en verbindende gangen gemaakt, waardoor je eigenlijk rondom deze granieten wijsvinger in de Alpen heen kunt lopen, dit zonder over dezelfde route terug te moeten lopen.
Het allerhoogste is het boven platform met 3842 m hoogte, daar is ook een restaurant, waar dan ook “hoogstandjes” van kookkunst worden bereikt. Alles wordt met de kabel baan in de gondels aangevoerd, van water tot wc rollen aan toe!
Het uitzicht is dan ook werkelijk adem benemend; bij het trappen lopen, merk je, dat je benen met lood moeten zijn gevuld en dat “even omhoog” je er toch toe dwingt, om even op adem te komen. Zeker als je met het Hollandse plattelands tempo van ons, die treden bestijgt! Maar je leert snel en dus is de aanpassing snel gemaakt. Je wordt sneller licht in je hoofd en wat duizelig, als je te snel wilt gaan.
In het complex van de diverse informatie wanden, staat er ,onder meer, dat bij een hoogte van meer dan 5000 m, men er een dag of 7 voor nodig heeft, om aan de ijlere lucht te wennen en dat het lichaam (heeft te maken met rode bloed lichamen, zuurstof opname ed.)dan pas gereed is om fysieke arbeid te kunnen volhouden. Geeft wel te denken, met die klimmers in de Himalaya.
We kunnen nog verder, maar dit keer richting Italië, dat aan de andere kant van de van deze bergrug ligt en omdat we nu toch al zo ver gekomen zijn, besloten we ook deze rit niet aan ons voorbij te laten gaan.
De Panoramique Mont Blanc Kabelbaan is de verbinding tussen Aiguilles du Midi in Frankrijk en de Pointe Helbronner, op 3466 m hoogte, in Italië.
Dat gaat dwars over een aantal gletsjer velden, bergkam ruggen heen en dat met een paar honderd meter boven dat landschap.
Met setjes van 3 gondola’s, waarin telkens een 4 tal passagiers kunnen zitten, trekt men de “trein” in 35 minuten over de 5 km afstand. Onderweg vertraagt de baan soms, omdat er dan op de stations aan beide uiteinden, de mensen uit en in moeten stappen; dat geeft dus prachtige foto en video momenten!
En dan zie je de spleten in de gletsjers, het oude en nieuwe ijs, her en der zijn er alpinisten op die ijsvelden, met een touw van 60 m aan elkaar gekoppeld, hun tocht lopen.
In de kabel baan zie je ze ook in en uitstappen, met hun uitrusting van klim ijzers, pikhouweel (hier heet dat een pistolet) en hun eigen 60 m touw. We hebben tentjes van overnachtende alpinisten gezien….een aparte tak van sport, hoor, dat sneeuw lopen en klimmen. Wat je ook ziet, zijn de mannen en vrouwen, die met die touwen en een bos van pennen en sluitingen, de verticale rotsen beklimmen. Al met al een wondere wereld, die ons als Lage Landers compleet vreemd is.
Italië hebben we even van bovenaf gezien, het station aan die zijde was gebouwd in roest vrij staal en glas, als een soort van hommage aan de kristallen die aan deze zijde van de Alpen voorkomen.
We konden wel, vanuit Italië komend, al wolkenvelden, zich ontwikkeld tot een echt front, zien.
Weer terug met de Panoramique, richting Aiguille de Midi, waar we om en uur of kwart voor twee aankwamen. Daar we nog wat hebben rond gekeken en waar, met de veranderde stand van de zon, de toppen van de omliggende bergen er weer anders uitzagen!
Weer terug met de kabelbaan naar de Plan de Aiguille, dit voor een ieder dat ook doet en het echt druk bij het station wordt, omlaag met een 45 km /uur, hetgeen niet echt ten goede komt aan je algemeen welbevinden. Met 65 man in de gondel (iets minder man vanwege de alpinisten met hun uitrusting) op het tussen station gekomen en daar even op het terras een koffie break gehouden. Het geweldige uitzicht was er gratis bijgedaan. Omhoog kijkend, zagen we wel wat sneeuw of wolken van de bergtoppen afdrijven, het zal er wel wat harder waaien dan een paar uur eerder.
Na een klein uurtje gezeten te hebben weer aan de laatste etappe van de kabelbaan tochten begonnen, omdat die met allerlaatste rit om 17:40 vertrekt.
Naar beneden met wat lijkt wederom een noodgang, waren we weer op “vaste” begane grond in Chamonix.
Nog even naar huis en hebben dus een mooie en indrukwekkende dag beleefd.
En toen:
Terug op Kamp Oost Oost, even de zinnen verzettend de tablet gepakt en de digitale krant gekeken, met de 24 uur actueel in De Telegraaf, stond er dat er een 110 mensen vastzitten in de kabelbaan van Panoramique vanaf een drie uur ’s middags. Dat is nota bene net nadat wij zelf met dat ding vanuit Italiaanse kant weer terug zijn gegaan naar de Franse zijde!!!!
De Franse berichten zijn dat er voor 21:00 er 45 mensen zijn gered via een helikopter evacuatie, de rest, naar later blijkt, de rest van de mensen hebben de nacht door moeten brengen in die gondola’s.
De redding actie werd wegens duisternis en de wind gestaakt tot de volgende ochtend (09 September )
Bij de nog bezette gondola’s werden bij die kleine gondola’s een redding werker met isolatie dekens, water en voeding per helikopter toegevoegd, zodat men met 5 zit….de dekens zijn echt wel nodig, omdat de nachten op 3800 m hoogte koud zijn!
We schrijven dit op 09 September en dus vanochtend een Franse krant gekocht en daaruit vernomen, dat de kabels van de gondola’s mogelijk door harde wind vlagen in elkaar gedraaid of verward zijn. De overige mensen zijn er om 08:30 uur op 09 September uitgehaald en zijn er geen persoonlijke ongelukken gemeld.
En zo zie je maar, dat het ongeluk in en klein hoekje kan zitten en dat je leven aan een letterlijk dun draadje kan hangen. Wij hebben dan ook wel hele boel mazzel gehad.