Woensdag 27 sept. 2017.

De eerste….

Dag van ons 43e huwelijksjaar, zijn onze zeebenen weer tot rust gekomen en hebben we er een mooie herinnering bij geschreven.
Even niets vandaag en met het weer zit het ook snor, dus kunnen de plekken die gister achterbleven qua zonnevang even bij geplekt worden. Dat komt ervan als je een zonnebril en petje op moet houden.
Nu wil het geval dat het LW tij vanmiddag om 16:15 valt en kunnen we een eerste poging wagen om een lijntje uit te gooien in de hoop….
Dus om een uur of twee was het omhangen van de uitrusting en op pas te gaan naar de zich terugtrekkende waterlijn. Dat is een 1500 a 2000 meter lopen over veelal losse stenen en rots plateaus, doorkruist met ondiepe kreekjes, waarin het krioelt van kleine diertjes, zoals garnalen, visjes en krabbetjes. Eindelijk op de plaats delict gekomen is het een kwestie van een goed plat rotsplateau uitkiezen, daar waar de golven breken en hup, de eerste worp ligt er al in op een afstand van wel 80 meter…
Na veel worpen en een paar windknopen in de onderlijn, kondigde de eerste zeebaars(je) zich aan om vervolgens weer in vrijheid te worden terug gezet. Onbegrijpelijk dat zo een klein ding van 20 a 25 cm in zo een stuk kunstaas weet te bijten. Maar waar kleintjes zitten moeten ook grotere exemplaren te vangen zijn, echter het tij wacht niet en begint al vrij snel te stijgen.
Omdat het nog een heel eind lopen naar het strand is, deze blind date met de wat grotere broeders van de eerste kleine maar even uitgesteld tot een volgende keer……maar het begin is er!!