Zaterdag 09 dec. 2017.

French Toast à la Fendt sur base de Brioche.

Geïnspireerd door een filmpje op JoepTjoep, was het ontbijt van vandaag een niet alledaags gebeuren. We hebben nog wat Bioche in de lade en met wat eieren, kaneel, melk, suiker en snufje zout een paar sneetjes French Toast gemaakt. Weer een aparte manier van wentel teefjes bakken….
Omdat het weer er nogal goed uitziet, besloten we een tochtje te gaan maken, je weet nooit of het morgen er van komt. Bovendien wordt het tijd, dat we de boel binnen de caravan eens aan een selectie gaan onderwerpen, omdat we duidelijk de spullen die mee moeten van de blijf spullen gaan scheiden.
Dat geldt niet alleen voor de “kampeer technische” dingen maar vooral voor de kleding, medicijnen en hoe gek het ook klinkt, de administratieve zaken.
Maar eerst naar de Dordogne , richting Souillac, om daarna in de richting van Martel en Floirac te gaan. Bij het uitzichtpunt van Copeyre, boven op een rots waaromheen de Dordogne zich in een haarspeld bocht slingert, heb je een uitzicht over vlakke velden, midden tussen de heuvels.
Aan de andere kant, zie je een cirque, gevormd door de Dordogne. Dat is een verticale rotswand, met uiteenlopende kleuren, die door de zon nog eens worden versterkt.
Het dorp Gluges is tegen deze rotswand gebouwd, met een hangbrug, als overgang naar de andere oever van de Dordogne. Langs die oever is de weg erg smal en voert vlak langs de Dordogne met zijn “uiterwaarden zonder dijk”.
Daarin staan de nu kale walnoten bomen te wachten op het voorjaar. Langs de rivier talloze walnotenolie (water) molens in diverse staat van onderhoud. Leuk te zien, hoe men vroeger een deel van het rivier water heeft afgeleid en via kanaaltjes en beekjes naar de oliemolens heeft gevoerd.
En dan kom je plots in Gintrac, een dorpje, waar de tijd heeft stilgestaan, met “erreg” smalle straatjes en stegen, als er nu maar niemand onze kant uit komt.
Althans zo lijkt het, de weg is omgeleid vanwege alweer Père Noël en zijn Kerst markt. Toch konden we even wat plaatjes schieten. De huizen zijn hier niet zo door en door gerestaureerd, zodat je een wat betere indruk krijgt van hoe het vroeger geweest moet zijn.
Maar voor je het in de gaten hebt, ben je zomaar al een heel stuk weg van huis, je moet je de klok dan ook een beetje in de gaten houden. De wil om verder te kijken en te ontdekken moet het even afleggen tegen het gezonde verstand, dus via de wat grotere weg weer terug naar de snelweg, om liefst rond half vijf voor donker thuis op honk te zijn.