Vrijdag 23-10-2015 Reisdag richting Zuid/Pyreneeen

Vanochtend om 07:00 op en het was nog helemaal donker, dus eerst douchuh, ontbijtuh en pleituh.
Al met al verliep dat redelijk snel en om een uur of 09:00 van de camping af. Hartelijk een goede reis toegewenst door de eigenaars van de camping en met een “au révoir “et a “ bientôt “ de poort uitgereden. Beetje miezerige regen en onderweg over smalle boeren weggetjes.
Onderweg passeerde een vrachtwagen ons waaruit de chauffeur ons iets toe schreeuwde. Wat zegt die kerel geen idee maar enkele meters verder kwamen we er achter een hoog zwangere ezel rende een lange tijd voor de auto uithebt arme beesten op hol geslagen ezel !!!!! Gelukkig, eindelijk een ruimte tussen de bomen waar het dier in verdween. Dat was dat, zou er nog meer komen. Later konden we zeggen, inderdaad er kwam meer.
Op weg naar Libourne om de aansluiting naar st Emillion te nemen. Nou vergeet het maar, dwars door een drukke onbekende stad, totaal geen bord waarnaar toe, op goed geluk en dat was het een draai naar rechts gemaakt en je raad het al, de goede weg! Op naar de snelweg richting Pau ,nog even getankt want je weet maar nooit in de bergen en met zo’n gevaarte achter je aan. Alles tot nu toe een makkie, maar het venijn zit toch altijd in het staartje. Want in het berg dorp Argeles maakten we een verkeerde afslag, Miep was ook totaal in de war daar hadden we geen moer aan! En daar sta je dan in o zo smalle straatjes waar de spiegels naar binnen geklapt moeten worden! Omwonenden kwamen helpen, hoe komen we hier uit. Met passen en meten en een goede chauffeur lukte het en stoom onder de motorkap vandaan want het was er zo steil en dat met 1600 kilo omhoog. De angst was meteen: de koppelings platen naar de malle moer, maar gelukkig geen schade. Dun in onze broek vervolgden we onze weg: nog 14 km en we zijn er, steeds verder de bergen in. We hadden een up to date gids gekocht, camping la Heche hele jaar open. Ja, ja we zijn er nog niet mensen want na alle toestanden: GESLOTEN. Wat nu,5 uur we hadden de ff gehad! Een fransoos was ze ramen aan het wassen, Cor bleef bij de caravan, ik er naar toepen dan merk je wat het toch reuze handig is als je je verstaanbaar kan maken. Een paar km terug: camping Azun Nature. Eigenlijk gesloten maar geen probleem. Een hartelijk welkom met alle uitleg en folders van de streek. We staan aan de rand en kijken zo over de vallei van de Azun naar de bergen.
Vanuit hier zijn prachtige trips te onder nemen, dus we zullen hier wel effies blijven. En, oja voor onze snufferd landen de paragliders, ongelooflijk ze wandelen zo verder als ze landen!