Vrijdag 14 Oktober 2016 Beentjes in de rondte

Vrijdag 14 Oktober 2016 Beentjes in de rondte

Ook al zei de Méteo France dat vandaag “Eclaircies” (opklaringen) het weerbeeld zouden bepalen, toch was s’ morgens het nog aardig grijs aan de hemel, er stond weinig wind maar het blijft droog. Reden genoeg om de fietsen even vanonder het dekzeil te halen en een blik op de fiets kaart te werpen.
Besloten om midden door de zoutpannen en de kwelders te gaan rijden, op weg naar Loix, een oud vissersplaatje met een soort van getijde molen. Deze molen laat het water tijdens de vloed in naar de achterliggende zoutpannen en kwelders, bij laagtij, wordt dat water weer losgelaten, om het inlaat kanaal open te houden van slib afzetting en de toegang tot de kade van Loix te waarborgen.
Tegelijkertijd even een paar geocaches in de navigatie GPS gezet, echter alle 4 de locaties hebben we niet kunnen vinden. Door werkzaamheden aan de dijken waren er twee locaties Route Barrée, dus ook voor fietsers niet bereikbaar, de andere twee locaties waren door maaiwerkzaamheden volledig (letterlijk) van de kaart geveegd.
Maar het is een leuk en afwisselend landschap, zo door de zoutpannen en de wijngaarden door, temeer, daar het vloed tij was en dus overal de kreken en zoutbassins weer gecontroleerd vol liepen. De druiven ranken zijn al van hun lading ontdaan en beginnen hun herfst kleuren te tonen.
En als er dan een verschrikte buizerd of valk van zijn hoge observatie post, net voor je weg vliegt, de witte reigers (Egrets) hun kostje in de zoutpannen bij elkaar scharrelen, dan is geen straf om hier te fietsen. Bovendien komt de zon nu echt door, we zien het wolkenfront boven ons hoofd in westelijke richting verdwijnen …voilaà de beloofde Eclaircies.
De baai tussen Loix en Saint Martin-de Ré is een overwintering gebied voor vele soorten vogels, we hebben wulpen, brandganzen, bergeenden, sterntjes en scholeksters gezien, die houden hier hun winterstop. Gedurende het begin van de vloed zien we de zeebaars en harder in het nog ondiepe heldere water jagen. Kortom een feest voor het oog
Met de zon erop, komen de kleuren van de zoutwater plantjes nu wel echt tot hun recht.
Onderweg naar huis, even langs een van de vele oesterkwekerijen gegaan en belangrijker nog, gestopt en een dozijn van de grootste (4 jaar oud = No 2 in formaat) gekocht voor een € 7.00.
Kom daar maar eens om in Nederland, de manden met de oesters werden uit hun bassin gehaald en op de rand van hiervan, konden we uitzoeken welke we willen hebben.
Verser kan het dan ook niet zijn, bij aankomst thuis, direct de witte wijn koud gezet. Rond de klok van zessen, de vouwstoelen, tafeltje, wijn en attributen voor het openen van de oesters mee genomen naar het strand. Ja die 65 meter dus, installatie van ons terras in de nu ondergaande zon was gauw gedaan, zitten, oester openen, stokbroodje met boeren roomboter, gekoelde Le Royal en uitzicht op zee.
Langslopende mensen kijken ons aan van wat een genieters zijn dat en roepen “Bon Appetit” Ja, zo komt splinter door de winter.
En als dan aan het eind van de oesters, even een thermos met Nespresso en een borreltje 43 uit de caravan getoverd wordt, is het alleen maar wachten op die grote bal die moet zakken en de gala voorstelling van 14 Oktober 2016 geeft!