Zaterdag 15 Oktober 2016 Nieul-sur-Mer

Zaterdag 15 Oktober 2016 Nieul-sur-Mer

Vandaag een toch wel bijzondere dag (is niet elke dag bijzonder, zou je je kunnen afvragen) want we gaan vanmiddag naar ons oude huis. Voordien even naar de markt in La Flotte geweest, deze is in het oude deel van deze vissers/haven plaats en bestaat reeds sinds de middeleeuwen.
De markt ligt in een soort van binnenplaats, met aan de randen rondom, een afdak waaronder wel zeer oude eiken balken en pilaren. Alles verbonden met houten toognagels en zo lijkt het wel, moet die constructie wel een wel een honderd jaar oud zijn…Natuurlijk zijn er diverse kramen, enkele met de meest grote sortering verse zeevis, die we ons kunnen herinneren, allemaal als uitstalling van rijkdom van de zee. We kijken onze ogen uit, jammer dat we niet veel diepvries ruimte hebben en ja, dan moeten we maar direct de verse vis in een maaltijd verwerken….
s’ Middags naar Nieul-sur-Mer dus en de bewoonster van het huis had de kop en schoteltjes al uitgezet.
Direct een rondleiding in het inmiddels toch wel verbouwde huis, natuurlijk ons vragen hoe het vroeger was en uitleggen wat er nu aan gedaan is.
Geinig om de oude slaapkamers te zien, vooral Trudy kon direct herkennen wat er was verbouwd.
Toen even direct naar buiten om de foto’s te kunnen maken, het terras was nog steeds zoals wij dat gekend hebben, dezelfde grove platte steen lag er nog hetzelfde bij en had niets geleden.
De grote bomen waren gekapt en dat geeft al heel wat meer licht, dan toen wij er waren.

Even later aan de koffie komen de wederzijdse verhalen los en is het zomaar een twee uur later dat we afgesproken hebben om onze oude foto’s van het huis en de toren die er vlakbij stond, even te scannen en per E mail toe te sturen…het afscheid was allerhartelijkst!
Het Zeeuws klompje en koekjes “Galets van Île de Ré” vielen ontzettend in de smaak.
Buitengekomen, even bij de overbuurvrouw aangebeld, ze had al gezegd niet te weten of ze thuis zou zijn, maar we moesten dan ons adres maar even in de brievenbus achterlaten. Nou die bleek dus wel thuis te zijn en met een “Entrez” waren we binnen en ook daar een koffie, met ook dar de wederzijdse verhalen en belevenissen , was het ook hier een heel gezellige boel met veel plezier en humor.
Met een bijzonder goed gevoel over de beleefde uurtjes van deze middag en het besef om de omgeving, waar we een mooie en emotionele periode van ons leven hebben beleefd, weer terug te kunnen zien, vinden we onszelf toch wel ongelooflijke mazzelpikkies.
Terug naar het eiland, tegen het felle licht van de ondergaande zon in, lucht in vlammen door rode en oranje kleuren, door de verspreide wolken, de zee om ons heen, dat alles maakt, dat we ons heel gelukkig voelen.