Woensdag 02 November 2016 Dag op grote hoogte.

Woensdag 02 November 2016 Dag op grote hoogte.

Dit lezende denk je aan een ander avontuur, waarbij een je los van de grond komt, maar dat is niet het geval.
Vandaag was het een heldere dag en omdat die toch de kans lopen in mindere mate voor te gaan komen, besloten we de Phare des Baleines te beklimmen. De rust is weergekeerd en ook daar niet veel publiek meer.
Met zijn 54 meter hoogte, kun je de toren beklimmen door middel van een spiraal trap met 257 treden. En er is geen bordes onderweg om even op adem te komen. Je zult er maar je werk hebben gehad.
Bovenop de toren is een omloop, net onder de lantaarn, daar heb je rondom uitzicht over de zee en het eiland. De toren geeft elke 15 seconden 4 x wit licht, dat 50 km ver op zee te zien is.
Het tij was tegen laag water en dus konden wij nu de “écluse de poisson” goed in zijn totaliteit van boven af zien. En dan zie je pas, hoe groot dit systeem eigenlijk is en hoeveel werk de mensen er aan gehad hebben dit te bouwen.
De trap treden zijn allemaal van graniet en zitten slechts aan één kant aan de torenmuur bevestigd, het geeft je de indruk op een zwevende trap te staan.
Door de ramen in de toren, speelt het daglicht met de spiraalvorm en het lijkt wel of je in een schelp staat.
Weer beneden gekomen, zijn we naar het kleine museum in de voet van de toren gegaan en daar hingen oude zee kaarten en foto’s van hoe er vroeger van en naar het eiland gereisd moest worden.
De relatie van het eiland en La Rochelle is van oudsher zeer belangrijk geweest, dit van wege de handel in zout, wijn, vis en landbouw producten.
We ontdekten ook een oud Nederlands document uit 1687, dat de “ Eylanden S.Martin en Oleron” beschreef, over zaken die zeer belangrijk voor de zeevaarder zijn, zoals waar te ankeren en waar de diepere wateren te houden. Zelfs de naam van Geertruidenberg kwam in de tekst voor. Grappig dit zo ver van huis te lezen.
Na de lunch even verder gereden richting Les Portes en Ré, waar de fundaties van fort La Redoute nog bewaard zijn gebleven en waar op die plek een kapel is gebouwd.
In 1875 strandde de driemaster Margaretha, onder Pruisische vlag, de bemanning in gevaar. De plaatselijke bevolking heeft deze mannen gered en zich over hen ontfermd.
Uit dankbaarheid daarvoor, heeft de eigenaar/ reder een kapel laten bouwen in naam van de Notre Dame de La Redoute. Deze kapel was opgedragen aan de “Marins”, de zeelieden die op zee zijn gebleven. Het huisje staat op de plek, waar vroeger het kruit huis van het fort stond.
Terug op ons honk, was er nog wel wat daglicht over, hoewel de zon al danig aan het zakken was. Dus koffie mee, vouwstoeltjes mee en hup,200 meter lopen naar het strand.
Elke zonnige dag is het een geweldig schouwspel de zon onder te zien gaan en waarbij de lucht de mooiste kleuren laat zien. Zo ook vandaag!!