Maandag 02 okt. 2017.
Door: SnowBirds
Blijf op de hoogte en volg Cor en Trudy
02 Oktober 2017 | Frankrijk, Ars-en-Ré
Déjeuner in Nieul sur Mer.
Door de afgelopen tijd heen hebben we contact gehouden met de mensen van de Impasse du Moulin Ragot en van de overburen van ons oude huis hadden we een brief ontvangen. Daarin werd er uitdrukkelijk op aangedrongen even te bellen als we op Île de Ré waren. Dit om even af te spreken voor een lunch bij hen thuis en nee werd niet geaccepteerd.
Dus om een uur of twaalf worden wij verwacht en ook dit keer reed de auto er bijna vanzelf naar toe.
Een hartelijke verwelkoming en een kop koffie later, werden de eerste verhalen van de maanden achter ons verteld en naar geluisterd. Best wel gek, dat je met ons Frans gebrabbel de conversatie levendig kunt houden en dat men je ook in één keer begrijpt.
Na de koffie komt dan het “apero” die de smaakpapillen los moet maken. Dit aperitief bestond uit een toch wel stevige punch, die weg drinkt als limonade, maar eigenlijk wel verraderlijk kan zijn!
Nou, de lunch was een compleet 3 gangen diner, elke gang werd vergezeld van een bijbehorende wijn. Ja, de gastvrouw Marilène zei dat ze het eenvoudig heeft gehouden, maar het was wel te zien, dat ze veel tijd in de keuken had doorgebracht, kortom, wij zijn weer erg verwend!
Na de lunch even een ritje gemaakt naar Châtelaillon-Plage, dat ligt net ten zuiden van La Rochelle. Het is een echt oud bad plaatsje met een mooie (opgeknapte) boulevard, met daar achter vakantie huizen in de vergane glorie stijl.
Wel grappig is het feit, dat 36 jaar geleden, in de directe omgeving van deze plaats, wij hebben gekeken naar een huis. Dat was in 1981, in de tijd van het werk in La Palice. Omdat sommige kamer muren van dat huis onderaan een beetje groenig (vocht en dus schimmel)uit zagen, zei de dame van de makelaardij, dat dit niet erg geschikt voor een baby zou zijn…..dus werd het uiteindelijk het huis in Nieul sur Mer.
Op de terugweg nog even de kleine haven van L’ Houmeau bezocht. Dat is een oud vissers haventje, dat toegang geeft naar een kanalen stelsel , waarlangs allerlei bedrijfjes die in de kweek en handel van schelpdieren zoals mossels, oesters en coquilles St Jacques (st Jacobsschelp) zitten. Ze zijn er nog steeds, ook na al die jaren.
Dat is ook de plaats, vanwaar Patrice, de man van Marilène, zijn visboot te water laat om nabij Île de Ré te gaan vissen en omdat de vraag aan Cor of hij van vissen houdt al was gesteld, moet er dus te zijner tijd gevist worden.
Door de afgelopen tijd heen hebben we contact gehouden met de mensen van de Impasse du Moulin Ragot en van de overburen van ons oude huis hadden we een brief ontvangen. Daarin werd er uitdrukkelijk op aangedrongen even te bellen als we op Île de Ré waren. Dit om even af te spreken voor een lunch bij hen thuis en nee werd niet geaccepteerd.
Dus om een uur of twaalf worden wij verwacht en ook dit keer reed de auto er bijna vanzelf naar toe.
Een hartelijke verwelkoming en een kop koffie later, werden de eerste verhalen van de maanden achter ons verteld en naar geluisterd. Best wel gek, dat je met ons Frans gebrabbel de conversatie levendig kunt houden en dat men je ook in één keer begrijpt.
Na de koffie komt dan het “apero” die de smaakpapillen los moet maken. Dit aperitief bestond uit een toch wel stevige punch, die weg drinkt als limonade, maar eigenlijk wel verraderlijk kan zijn!
Nou, de lunch was een compleet 3 gangen diner, elke gang werd vergezeld van een bijbehorende wijn. Ja, de gastvrouw Marilène zei dat ze het eenvoudig heeft gehouden, maar het was wel te zien, dat ze veel tijd in de keuken had doorgebracht, kortom, wij zijn weer erg verwend!
Na de lunch even een ritje gemaakt naar Châtelaillon-Plage, dat ligt net ten zuiden van La Rochelle. Het is een echt oud bad plaatsje met een mooie (opgeknapte) boulevard, met daar achter vakantie huizen in de vergane glorie stijl.
Wel grappig is het feit, dat 36 jaar geleden, in de directe omgeving van deze plaats, wij hebben gekeken naar een huis. Dat was in 1981, in de tijd van het werk in La Palice. Omdat sommige kamer muren van dat huis onderaan een beetje groenig (vocht en dus schimmel)uit zagen, zei de dame van de makelaardij, dat dit niet erg geschikt voor een baby zou zijn…..dus werd het uiteindelijk het huis in Nieul sur Mer.
Op de terugweg nog even de kleine haven van L’ Houmeau bezocht. Dat is een oud vissers haventje, dat toegang geeft naar een kanalen stelsel , waarlangs allerlei bedrijfjes die in de kweek en handel van schelpdieren zoals mossels, oesters en coquilles St Jacques (st Jacobsschelp) zitten. Ze zijn er nog steeds, ook na al die jaren.
Dat is ook de plaats, vanwaar Patrice, de man van Marilène, zijn visboot te water laat om nabij Île de Ré te gaan vissen en omdat de vraag aan Cor of hij van vissen houdt al was gesteld, moet er dus te zijner tijd gevist worden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
