Woensdag 25 okt. 2017.

Jonas in de wal-le-vis.

Er zijn veel Franse mensen, die met betrekking tot het weer eerst de kat uit de boom hebben gekeken. De laatste dagen waren er veel vertrokken, omdat de lucht nogal grijs was. Maar daar kwam gisteren wel verandering in en vandaag is het weer een dag als vanouds.
Ineens is het ook wat drukker op de camping en vooral de Franse opa’s en oma’s nemen hun kleinkinderen onder hun hoede, omdat de ouders allebei een baan hebben die niet voorziet in een Allerheiligen vakantie…dus wordt het “oppassen” op deze manier opgelost.
Omdat ook vandaag onze agenda aardig leeg blijkt te zijn, is er tijd om de kleine klussies aan huis te doen, een wasje doen, de zon doet het droogje met zijn 24 graden! En dan te bedenken dat het over een tweetal maandjes alweer Kerstmis is!
Laat het nu om drie uur pal laagwater zijn en is een vis safari al gauw ingepland, immers de spullen liggen allemaal stand-by in het kleine tentje.
Om een uur of twaalf even naar het duin gelopen om te zien, hoever de zee al is gezakt en of er over de rots en steen plateaus kan gelopen kan worden. Op het duin gekomen zien ik een boot op zijn kant liggen, gelijk denk je dan aan dat kleine vissersbootje van het restaurant om de hoek, dat was niet op zijn ankerplaats. Gauw de verrekijker gehaald en wat blijkt, het is een walvis die aangespoeld is.
Terug naar onze plek om mijn betere helft even te roepen, dat moet je zien!
Inderdaad is het een joekel van een walvis die, zo wij later hoorden, vannacht is aangespoeld en een 20 meter lang is. Wat voor soort walvis het is, dat moesten we even opzoeken. Het blijkt een Blauwe Vinvis te zijn, de grootste walvis soort die we op aarde kennen.
Natuurlijk even gauw op de website van de krant Ouest France gekeken en daar staat een video en een close up foto van het beest, we hebben van de foto even een kopie bijgevoegd en van de video het volgend URL adres, als je dat even in de zoekbalk van de browser zet, kun je de video bekijken.

https://youtu.be/K-VXMamhvsw

Verder hebben we eigen foto’s op afstand kunnen maken en dat was voordat de grotere groepen van mensen wel heel dicht bij probeerden te komen. Inmiddels is er een deel van het strand door de politie afgezet. Men kan de walvis niet meer verslepen en dus gaan ze het kadaver op donderdag uit elkaar halen, dat zal wel een bende op het estran en zandstrand geven.
De walvis ligt op zijn/haar rug, als je de stand van de kaak bekijkt, de boog staat naar de buik, de borst vinnen aan de bovenkant.
Er is een verbod op zwemmen ingesteld, dat vanwege de giftigheid van de vloeistoffen in de walvis, een water temperatuur van 19 graden en een warme lucht, nou dat wil wel. En toch weer van die eigenwijze gasten (je vindt ze overal) weer blootsvoets over de rotsen richting walvis, kortom vragen om rottigheid, in de letterlijke zin van het woord.



Terwijl ik dit aan het toetsenbord toevertrouw, vliegen er helikopters af en aan om gereedschap en dergelijke voor de ontleding van de walvis op het strand af te zetten.

Door de toegesnelde marine biologe werd ook vermeld, dat het een walvis vrouwtje (nou ja vrouwtje van 20 meter en 30 ton zwaar?) betreft, dat al in slechte conditie was voordat ze aanspoelde.
Trouwens, zo komt de Phare des Baleines ook aan zijn naam, vanwege een stel aangespoelde walvissen in het verre verleden. De laatste keer dat er een walvis in deze buurt is aangespoeld was in 2006, zij het bij La Rochelle.
We hebben weer eens een mazzeltje om zo iets mee te maken.
Eindelijk om één uur bij het einde van het estran gekomen en daar waar de golven breken, daar moet je zijn. Ook gemerkt, dat de zeebaars bij die plekken zit, waar het water van de golven over de rotsplateaus terug stroomt. Deze stroming voert voedsel vanaf het plateau mee en onder aan de rots richel ligt de zeebaars op zijn lunch te wachten. En als je bovendien tussen twee van die platen een stroom geul kunt ontdekken, dan moet het wel goed gaan. Dat blijkt dus wel, want niet lang na een eerste paar pogingen, is er een zeebaars gevangen, welke deel gaat uitmaken van een diner voor twee.
We hoeven er geen grotere koekenpan voor te kopen. (trouwens, koekenpan, gekke naam voor een pan waarin je de vis wil bakken). Deze vissen, nadat ze zijn schoon gemaakt, passen bijzonder goed in ons bestaand formaat, er is zelfs nog plek voor een derde exemplaar. Daar moet nog even aan gewerkt worden, we hebben nog tijd!