Ré -port no. 7

Vandaag 25 juni 2018 is het avontuur van ons verblijf op “ons” eiland voorlopig wel ten einde en zijn inmiddels al weer thuis in ons “stenen” huis. Althans dat was een heel goede omschrijving, (gegeven door een van onze trouwste lezers!) van het gevoel dat we hebben bij de eerste binnenkomst in dat stenen huis.

Maar voor het einde van ons verblijf, hebben we nog wel een paar dingen gedaan, die de moeite van het schrijven waard zijn.
Kunnen we ook even de luifel uitzetten en met het oog op de trip in het najaar, de plaatsing van de luifel in de bovenste rail proberen.

Het lukt dan ook en hoeven we in het vervolg (en zo lang we geen echte grote voortent aan de sleurhut bevestigen) niet meer capriolen met de luifel uit te halen…..

De voorbereiding van ons vertrek hebben we een paar dagen voor het echte vertrek gedaan, het geeft ons nog een paar dagen van rustig aan doen voor dat de terug reis gaat beginnen. Nog even een ritje op de fiets en een voorlopig laatste dejeuner bij La Cabane, alles loopt dan wel echt ten einde.

Maar met het vooruitzicht van een tweede reis in Frankrijk binnen niet al te lange tijd, valt het wel mee. Toch is het met een beetje weemoed, dat we vrijdag ochtend om 07:00 de camping afrijden, met nog een laatste blik op de Pertuis d’Antioche de brug naar het vaste land over gaan en op weg zijn naar Pont Athou, nabij Rouen.
Onze “vaste” doorreis camping.

Besloten er maar 2 nachten te blijven omdat we zodoende op zondag 24 juni onze laatste etappe naar huis (zonder vracht auto’s en woon werk verkeer) te kunnen maken. Dat scheelt wel een heleboel!
Met het mooie weer in Normandië, is het natuurlijk niet erg leuk om bij de camping te blijven en al gauw een plan gemaakt, om de middag naar een kasteel in de buurt te gaan bezoeken.

Het werd het Chateau de Beaumesnil, een niet echt (middeleeuws) oud kasteel, maar wel vol historie en heeft de nodige bekende namen van de eind 1800 tot na 1918 gehuisvest, tot aan Russische adel aan toe…. De gevel was wel een beetje overdadig versierd met allerlei beelden en krullen en engeltjes….eigenlijk een beetje van “kijk mij nou”

De versiering is een beetje aan de overdadige kant, een beetje ”Efteling achtig”. Het kasteel is dan ook lange tijd in bezit van een kasteel dame geweest en dus moest er van alles symmetrisch aan gebouwd en vooral versierd worden.

Dat meent natuurlijk niet weg, dat het echt wel mooi gemaakt (en onderhouden) was.
Binnen waren de kamers erg mooi ingericht en straalden dan ook niet het leven van de gemiddelde man uit. Hele mooie verzameling van oude boeken en Bijbels, sommige waren persoonlijke eigendom van bijvoorbeeld Kardinaal Richelieu, jawel die man van……..

De zondag zijn we weer op weg en om 08:00 reden we ook hier van de camping, onderweg geen problemen of oponthoud, we waren om een uur of 3 in de middag weer thuis op de dam….
Dan is het poten uitdraaien, de belangrijke spullen het huis in en de rest maar laten voor morgen.

De rest zien we wel en richten, rekening houdend met ons volgend vertrek, de zaken zodanig in, dat we straks weer gemakkelijk van de dam kunnen wegrijden.

Met de groeten vanuit hier,

Trudy en Cor