Woensdag 24 okt. 2018. Naar benedenstrooms, zo lan
Door: SnowBirds
Blijf op de hoogte en volg Cor en Trudy
24 Oktober 2018 | Frankrijk, Les Andelys
Woensdag 24 okt. 2018. Naar benedenstrooms, zo langs de kade en oever van de Seine.
Vanochtend, direct na het vroege ontbijt, op stap om de dag goed te kunnen benutten. Eerst even naar het stadje Les Andelys, alwaar het toeristen Bureau is opgezocht.
Dat leverde weer een schat aan informatie en een gedetailleerde kaart, waarop door de medewerkster van het bureau, het een en ander omcirkelde. Hebben we weer een aantal die onze nieuwsgierigheid heeft gewekt.
Toch maar even achter om kijken of onze plaats aan de Seine nu ook zichtbaar is, het blijkt zo te zijn, zodat we echt een vrij uitzicht op de bocht hebben.
Op pad dus, eerst langs de oever van de Seine struinen, met stenen, waarover menig voetje heeft geslenterd.
Natuurlijk ook hier de huizen (zeg maar villa’s) van de rijkere families, hoewel er aan onderhoud niet veel wordt gedaan, Het ziet er wel als vergane glorie uit en als je echt goed kijkt, is er veel houtrot te zien. Jammer, maar het zal de (oudere) eigenaren hun tijd wel uitdienen.
Maar op een paar meter afstand, valt ook het verval aardig weg en zijn er leuke plaatjes te maken, nu alleen de zon nog!
Loop je een stuk voorbij de oude stad, kom je bij en groot gebouw terecht, het huidige Maison de Retraite, wat vroeger het hospitaal bleek te zijn. Dat alles dateert van de tijd van Louis XIV en zijn opvolgers….de versieringen waren er grotendeels nog wel.
In het stadje Les Andelys is er op zich niet veel te zien, de grote kerk en een paar oude pandjes vormen de oude kern, het zijn vooral de huizen aan de waterkant die er toe doen.
Dat hebben ook de rivier cruise rederijen uitgedacht, er meren enorme (vooral Zwitserse) passagiers boten af, die hun lading toeristen uitspuwen.
Deze mensen van echt alle soorten van nationaliteit, drentelen dan de stad in, vergapen zich aan de (weinige) huizen en kopen een souvenir, om te bewijzen dat men er was!
Met een paar uurtjes moeten ze weer aan boord gaan en je ziet de laatkomers al rennen, bang de boot letterlijk en figuurlijk te missen.
Nou, dat was Les Andelys voor ons en we gaan even verder langs de Seine, op weg naar de barrage en sluizen in de Seine bij Amfreville sur les Monts. Daar moeten alle binnenvaart schepen die vanuit Rouen van en naar Parijs varen geschut worden, de barrage regelt de algemene waterstand in de rivier.
Altijd bedrijvigheid en is het er een komen en gaan van boten. Op de Côte des Deux Amants hebben we een prachtig uitzicht over de meanderende rivier en zien een groot aantal meren daar net naast.
Zullen wel uitgemijnde grind en zand gaten zijn, die worden nu als recreatie gebied en als beschermd vogel reservaat betiteld.
Verder naar Vascoeuil, waar het kasteel uit 1500 tot het weekend gesloten bleek te zijn. Het is in privé bezit en is eigenlijk een centrum van beeldende kunst, het heeft een collectie van een 60 beeldhouw werken. Door het hek van de hoofdingang konden we er wel iets van zien, zoals het Vrijheidsbeeld, zoals bedacht en gemaakt door Salvator Dali.
Nou dan verder naar het dorp Lyons-la-Forêt, ook een omcirkeld dorpje op onze kaart. Daar is een middeleeuws dorpskern en een oude overdekte markthal. Het dorp ligt midden in een berken bos.
Bij toeval ontdekten we, dat het familie huis van de componist Maurice Ravel (ja, die van de Bolero)er ook staat, het is dan ook wel het chicste huis van het dorp. Grappig dat we in onze tijd in Les Landes zijn zomer huis hebben gezien in St. Jean de Luz.
De dagen zijn echt wel korter aan het worden, het is al bijna eind oktober, dus gaan we maar weer “op huis aan“ om nog even in de late middagzon die laatste paar straaltjes te kunnen vangen.
Vanochtend, direct na het vroege ontbijt, op stap om de dag goed te kunnen benutten. Eerst even naar het stadje Les Andelys, alwaar het toeristen Bureau is opgezocht.
Dat leverde weer een schat aan informatie en een gedetailleerde kaart, waarop door de medewerkster van het bureau, het een en ander omcirkelde. Hebben we weer een aantal die onze nieuwsgierigheid heeft gewekt.
Toch maar even achter om kijken of onze plaats aan de Seine nu ook zichtbaar is, het blijkt zo te zijn, zodat we echt een vrij uitzicht op de bocht hebben.
Op pad dus, eerst langs de oever van de Seine struinen, met stenen, waarover menig voetje heeft geslenterd.
Natuurlijk ook hier de huizen (zeg maar villa’s) van de rijkere families, hoewel er aan onderhoud niet veel wordt gedaan, Het ziet er wel als vergane glorie uit en als je echt goed kijkt, is er veel houtrot te zien. Jammer, maar het zal de (oudere) eigenaren hun tijd wel uitdienen.
Maar op een paar meter afstand, valt ook het verval aardig weg en zijn er leuke plaatjes te maken, nu alleen de zon nog!
Loop je een stuk voorbij de oude stad, kom je bij en groot gebouw terecht, het huidige Maison de Retraite, wat vroeger het hospitaal bleek te zijn. Dat alles dateert van de tijd van Louis XIV en zijn opvolgers….de versieringen waren er grotendeels nog wel.
In het stadje Les Andelys is er op zich niet veel te zien, de grote kerk en een paar oude pandjes vormen de oude kern, het zijn vooral de huizen aan de waterkant die er toe doen.
Dat hebben ook de rivier cruise rederijen uitgedacht, er meren enorme (vooral Zwitserse) passagiers boten af, die hun lading toeristen uitspuwen.
Deze mensen van echt alle soorten van nationaliteit, drentelen dan de stad in, vergapen zich aan de (weinige) huizen en kopen een souvenir, om te bewijzen dat men er was!
Met een paar uurtjes moeten ze weer aan boord gaan en je ziet de laatkomers al rennen, bang de boot letterlijk en figuurlijk te missen.
Nou, dat was Les Andelys voor ons en we gaan even verder langs de Seine, op weg naar de barrage en sluizen in de Seine bij Amfreville sur les Monts. Daar moeten alle binnenvaart schepen die vanuit Rouen van en naar Parijs varen geschut worden, de barrage regelt de algemene waterstand in de rivier.
Altijd bedrijvigheid en is het er een komen en gaan van boten. Op de Côte des Deux Amants hebben we een prachtig uitzicht over de meanderende rivier en zien een groot aantal meren daar net naast.
Zullen wel uitgemijnde grind en zand gaten zijn, die worden nu als recreatie gebied en als beschermd vogel reservaat betiteld.
Verder naar Vascoeuil, waar het kasteel uit 1500 tot het weekend gesloten bleek te zijn. Het is in privé bezit en is eigenlijk een centrum van beeldende kunst, het heeft een collectie van een 60 beeldhouw werken. Door het hek van de hoofdingang konden we er wel iets van zien, zoals het Vrijheidsbeeld, zoals bedacht en gemaakt door Salvator Dali.
Nou dan verder naar het dorp Lyons-la-Forêt, ook een omcirkeld dorpje op onze kaart. Daar is een middeleeuws dorpskern en een oude overdekte markthal. Het dorp ligt midden in een berken bos.
Bij toeval ontdekten we, dat het familie huis van de componist Maurice Ravel (ja, die van de Bolero)er ook staat, het is dan ook wel het chicste huis van het dorp. Grappig dat we in onze tijd in Les Landes zijn zomer huis hebben gezien in St. Jean de Luz.
De dagen zijn echt wel korter aan het worden, het is al bijna eind oktober, dus gaan we maar weer “op huis aan“ om nog even in de late middagzon die laatste paar straaltjes te kunnen vangen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
