Maandag 15 okt. 2018 Een beetje uitstel van de reg

Maandag 15 okt. 2018 Een beetje uitstel van de regen en beter weer?

Ha, met een twee dagen van binnen zitten, slaat de “cabin fever” toe en willen we er even uit, al is het alleen maar om de benen te kunnen strekken….gelukkig slaat het weer om in de goede richting en wordt het alengs beter en kunnen we weer echt naar buiten.

Wat te doen, overal is alles heel erg doordrenkt van regen, de wandel paden glibberig en dus potentieel gevaarlijk en even gekeken in de mentale notities die we onderweg maken van aantrekkelijke plekken, wel wat gevonden.

Tijdens onze trip naar Huelgoat, zijn we terug gereden over kleine binnen weggetjes, die je door de kleinste gehuchten voeren.

Onderweg en vlak voor het dorp Le Faou, vonden we de verlaten kapel van Quimerch, althans de ruïne ervan en dat heeft toch onze interesse gewekt.

Dus dat is eigenlijk iets, dat we nader wilden onderzoeken, zo vanaf de weg, leek het een Lord of the Rings achtig geheel…..dat wordt ons doel voor vandaag.
Zo gezegd, zo ged
aan en hoewel de lucht nog steeds grijs is past dat wellicht wel bij de ruïne van dat kerkje met zijn grijs/ zwarte stenen, zoals we die we in het voorbijgaan hebben gezien.

Gemakkelijk terug gevonden, treffen we de muren, toren, de trap opgang naar de kerk en het knekelhuis aan. Grotendeels overwoekerd, letterlijk dakloos en zonder vensters in de ramen, dat was het restant van deze kerk.

Op het informatie bord staat, dat het gehucht met kerk en al in 1837 per Presidentieel Decreet moest verhuizen naar het dorpje Kerguelfen, omdat men daar een spoorweg station had gebouwd!
Omdat het dorp en zijn kerk boven op de top van de heuvelrug gebouwd was, werd daar geen spoorlijn aangelegd, dat gebeurt eerder in een lager gelegen terrein.

Dus de goegemeente moesten onder dwang van de regering verhuizen en dus werd deze kerk verlaten en verwaarloosd.

Later heeft de gemeente het geheel aan een of andere graaf verkocht, die de materialen uit de deels sloop van de kerk heeft verkocht.

De Calvaire staat nu in Quimerch (in Bretons “ de rug van het paard”) net zoals een belangrijk deel van de beelden. Wat er over is wordt nu door vrijwilligers onderhouden en met wat we gezien hebben, moet dit ooit wel een groot gebouw zijn geweest.

Het zwarte graniet (Kersanton) staat in contrast met het grijze en geeft een heel apart uiterlijk aan muren, deur en venster omlijstingen.

Bijzonder, zo heeft men ons verteld, is dat het zwarte graniet heel goed te bewerken is, als het direct uit de groeven komt, na een paar weken verhardt het zich en kan er niet goed meer aan gebeiteld worden……